رو به پایان

(برای آرزوی محالم ، عشق بی پایانم ........ که برای همیشه ترکم کرد)

اکنون

حس سرد زنده بودن

به تلخی لحظه تولد

و به عظمت لحظه ی مرگ

رانش قلب تپنده از سیلاب ویرانگر زمانه

گذشتن سایه ایست از انسانی دیگر به روی دیوار سرد و بلند این هزاره

روزهاست که به تیرگی شب می ماند

از وحشت حضوری بی دلیل و نابهنگام

که پس از سال ها هنوز در سرگیجه ی بی پایانش اسیرم

جنایت است و نا امنی که سرتاسر این کرانه را می پیماید

پیچش هر دقیقه در نبض زمان

انکار قطعه ای از تاریخ

و زوال خورشید در پس این سنگین ابر نقره فام

رو به پایان است داستان بشریت

------------------------------------------------------

سیاوش - پاییز 1384

www.siavash.cov.ir